GoFishing 3D Review

Ούτε για τη ψαροσακούλα

Θυμάμαι πριν ένα χρόνο, σε μια καφετέρια στην Καλλιθέα, όταν συζητάγαμε με τον Παντελή (το Δασκαλέλο ντε…) την ένταξή μου στο IGN Greece. Ένα από τα θέματα που κουβεντιάσαμε, ήταν και η υπερβολική αυστηρότητα -στα όρια της επιτηδευμένης εμπάθειας- κάποιων μέσων στη βαθμολόγηση των όχι και τόσο πετυχημένων τίτλων, για να το θέσω κομψά. Είχαμε συμφωνήσει πως για να πάρει ένα παιχνίδι κάτω από 5, πρέπει να αποτυγχάνει σε όλους τους τομείς, κάτι το οποίο είναι αρκετά σπάνιο στις μέρες μας. Πού να ήξερα ότι ένα τέτοιο θα έπεφτε στα χέρια μου… GoFishing 3D της δημιουργού Mastercode λοιπόν, κυρίες και κύριοι. Ένα Simulation ψαρέματος, το οποίο έγινε στις 28 Μαΐου port στο Nintendo Switch, από Android.

Δε ξέρω από πού να ξεκινήσω. Από την ονομασία; Αν σκεφτούμε πως το “3D” ήταν κλασική κατάληξη στα τέλη των ’90s- αρχές ’00s, καταλαβαίνετε πως μιλάμε για τον πιο ανέμπνευστο ίσως τίτλο της εικοσαετίας… Σας το λέω με όση αντικειμενικότητα μπορεί να βάλει κάποιος: το μόνο θετικό είναι ότι δεν κράσαρε. Τίποτα άλλο. Και δυστυχώς δε μιλάμε για κάτι “τόσο κακό, που είναι καλό”. Όχι, γιατί αυτό απαιτεί προσπάθεια. Εδώ μιλάμε για την απόλυτη παραμέληση.

Καταλαβαίνω πως πρόκειται για παιχνίδι Android, αλλά δεν υπήρξε το παραμικρό ραφινάρισμα για τη μεταφορά του στην υβριδική κονσόλα. Τα γραφικά είναι σαν να το έσκασαν από το Nintendo 64! Τα background με κενά μεταξύ τους! Οι χαρακτήρες (ναι, έχουμε και επιλογή τρομάρα μας, έναν άντρα και μία γυναίκα) είναι σαν κούκλες βιτρίνας και ελαφρώς ανατριχιαστικοί. Η κίνησή τους στο χώρο δε, για γέλια, σα να αιωρούνται ακίνητοι… Τώρα θέλετε να πιάσω το ηχητικό; Έχει ένα jingle- στην καλύτερη αδιάφορο- στο μενού και τέλος. Μετά μόνο sound effects. Καλά, εξυπακούεται πως εδώ που φτάσαμε, δεν υπάρχει κανένα απολύτως νόημα να αναλύσουμε resolutions, frames κ.τ.λ. Μόνο ο χειρισμός ήταν okay, εννοώντας ότι ανταποκρινόταν στις κινήσεις.

Και άντε, να το καταπιούμε το τεχνικό. Είπαμε, δημιουργία για Android είναι. Το gameplay είναι εξίσου τραγικό. Βαρετό όσο δεν πάει, χωρίς σκοπό, χωρίς ουσία. Και σας μιλάει κάποιος που έχει φάει ώώώρες να ψαρεύει στο Ocarina of Time και στο Twilight Princess… Πετάτε την πετονιά και απλά περιμένετε να τσιμπήσει το ψάρι. Ανάλογα το βάρος του ψαριού- που συνήθως είναι μερικά γραμμάρια, άρα θέλετε μπόλικα-, κερδίζετε XP για να ανεβείτε level και να κάνετε unlock κάποια (λίγα) νέα μέρη για ψάρεμα. Υπάρχει εν τω μεταξύ και ένα ραντάρ για ψάρια, που ανάθεμα και αν κατάλαβε ποτέ κανείς πώς διαβάζεται… Επίσης, με κάθε levelling up κερδίζετε χρήματα, τα οποία αξιοποιείτε αγοράζοντας εξοπλισμό. Ο οποίος εξοπλισμός, εκτός των καλαμιών, δεν έχει καμία περιγραφή του τί διαφορετικό προσφέρει σε σχέση με τον αρχικό. Συναρπαστικό έτσι; Αλλά για να τον προμηθευτείτε πρέπει να “αγοράσετε” και κενά slots! Όλα αυτά, μέσα από ένα μενού που επιεικώς είναι για να σου βγουν τα μάτια. Φανταστείτε, το μεγαλύτερο highlight στην περιγραφή των developers, είναι ότι μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα από δύο ολόκληρες βάρκες (σε επιλεγμένες πίστες ε…)! Πωπω!